Sienna bir yetimhane planladığında, başkentte inşa etmeyi planlıyordu. Projeyi yakın mesafede deneme bazında çalıştırdıktan sonra, sayıyı kademeli olarak artırmaya çalıştı.

Ancak, başkentteki arazi fiyatı çok pahalı olduğu için deneme operasyonu kolay görünmüyordu. Ayrıca, mevcut olanlara finansal destek sağlamanın yeni bir yetimhane inşa etmekten daha etkili olduğu da değerlendirilmiştir, çünkü arazi tapınağı zaten bir yetimhaneyi istikrarlı bir şekilde yürütmektedir.

O zaman, başkentin yakınındaki Roma topraklarında bir yetimhane kurabilirdi. Ancak, ilk kez Roma topraklarına geldi çünkü hamileyken saraydan ayrılamadı.

"Ne güzel bir yer."

Sienna yetimhaneye heyecanlı bir yüzle baktı. Dış özellikle güzel değildi, ama onun için diğer süslü binalardan daha güzel görünüyordu.

Bu artık evsiz çocuklar için bir sığınaktı. Yani, başka hiçbir yerde karşılaştırılamayan değerli bir yerdi.

Roman Lord'un karısı, yetimhaneyi görmekten heyecan duyan Sienna'ya yaklaştı. Carl'ın dediği gibi çok güzel bir kadındı.

“Kuruluş etkinliği çok basit, değil mi?”

Roman’ın geçici efendisi, Carl'ın dediği gibi, görünüşten ziyade maddeye değer veren bir adamdı. Genellikle, bir imparator bir etkinliğe katıldığında, bir askeri grup ve yerel halkı büyük bir olay haline getirmek için kullanır ve Kraliyetlere lüks bir şekilde davranır. Ancak, bu Rab bunu yapmadı.

Açık görünümlü adam Sienna ve Carl için kibardı, ama sağda kaldı. Geçen akşam yemeğinde, hazırlayabilecekleri sınırlar içinde basit ve sakin menüler de yer aldı.

Aynı şey yetimhanenin kurulmasını anan olaylar için de geçerlidir. Cömert bir etkinlik olmadan, Carl ve Sienna, etkinliğe katılan yerel sakinlerden alkışlarla çevrili yetimhanenin tabelasını asarak tüm etkinlikleri sona erdirdi.

Çok tutumlu bir şekilde yapıldı. Ama Sienna bunu sevdi.

Hayır, onu seviyorum.

“Bunu duyduğuma sevindim. İmparatoriçe bu projeyi kendisi hazırladı, bu yüzden çok heyecanlı olmalısınız - ama etkinliğin çok küçük olabileceğinden endişeliydim. Kocam, etkinlik için kullanılan parayla yetimler için bir ürün daha almayı tercih ettiğini söylüyor.”

Onun sözleriyle, Sienna kahkaha attı. Çünkü fikrini çok sevdi.

Sienna’nın bakışları Rab'bin karısına ulaştı. Sienna farkında değildi çünkü dün gece Mistress ile akşam yemeği paylaşmadı, çünkü Sienna’nın mürettebatı dün gece geç saatlerde geldi, ancak metresin neden dün akşam yemeğinde olmadığını anladı.

Doğum yapmak üzere olan Rab'bin karısı, sanki büyük bir yastık koymuş gibi şişmişti. İkizleri olan Sienna, ilgilenmeye başladı.

"Son tarihin ne zaman?"

“Ebe, bebeğin gelecek ay doğacağını söyledi. İlk çocuğum bir erkek kardeşi olmayı dört gözle bekliyor, ama bebek yavaş.”

Dain adlı ilk çocuğu, yetimhanenin çocuklarıyla Rab'bin oğlu olmasının inanılmaz olduğu noktaya kadar iyi geçiniyordu. Sienna'da, maddeye formalitelerden daha fazla değer veren bir çiftin çocuğu olduğu ortaya çıktı.

Sienna bunun istediği olabileceğini düşündü. Çocukların mutlu olabileceği bir ülke. Sienna, İmparatoriçe olarak çocuklara ve ülkesinin insanlarına sonsuza dek yardım etmek istediğini düşündü.

Roman ile konuştuktan sonra Carl Sienna'ya yaklaştı. Kollarını sorunsuz bir şekilde Sienna’nın beline koydu ve sordu.

Yorgun değil misin?

“Hayır, hiç yorgun değilim. Üç gece bile kalabileceğimi hissediyorum.”

“Bu harika. Üç gün ve gece boyunca yataktan çıkmasaydın daha iyi olurdu. Elbette benimle.”

Sienna, kurnaz şakasında dirseğiyle kaburgalara dokundu.

“Peki nasıl hissediyorsun? Yetimhanesi nedeniyle uzun zamandır mücadele ediyor ve deniyorsunuz.”

“Ben sadece mutluyum. Çocukların sohbeti bir başyapıt şarkısı gibi geliyor. Peki ya sen Carl? Nasıl hissediyorsun?”

Carl Siena'ya yumuşak bir şekilde gülümsedi vesöz konusu.

“Mutlu olursan mutluyum.”

İkisi, etrafta koşan çocuklara eğik bir şekilde gülümsedi.

<ul>

</ul>

[Beş yıl sonra]

Sienna, şu anda beş yaşında olan çocukları ile, Imperial Arena'ya bakan çimlerde battaniye ile piknik yaşıyordu. Kraliyet çocuklarıyla ilgilenen bir dadı vardı, ancak Sienna çocuklarla zaman geçirmeyi ve onlarla çeşitli şeyler hakkında konuşmayı severdi. Çocuklar hala gençti, bu yüzden annelerini çok aradılar.

Kollarında Sharillo sessizce uyudu. Yanında, Hain dikkatlice havalandı.

"Henüz değil?"

Sienna tarafından sorulduğunda Hain, “Ne?” Diye sordu.

“Hala Lord Pavenik'i Anna ile çalışmak için mi terk ediyorsun?”

“Ve Anna'nın babasıyla biraz zaman geçirmesi gerekiyor.”

Anna, Pavenik ve Hain arasında doğan bir kızdı.

İkisi dört yıl önce evlendi. Pavenik, o zaman çok tutkuyla Hain'i takip etti ve sonunda önerdi. “Gerçekten daha önce yapmak istedim, ama şehirde bir ev alana kadar bekledim. İsterseniz evi beğendiğiniz kitaplarla doldururdum” diyerek önerdi.

Düğünden kısa bir süre sonra Hain, aşklarının meyvesini taşımaya geldi. Bir çocuk tasarladı.

Bu bir zevkti, ama bir yandan garipti. Hain işini bırakacaksa Sienna yeni bir kişi kiralamak zorunda kaldı.

Sienna, gücünü ve iç saray yönetimi çalışmalarını dağıtmadığından pişman oldu. Bu yüzden, yeni bir Şef hizmetçisine sahip olma konusunda endişelenmesi gerekiyordu. Ayrıca, kalbini yeni bir kişiye kolayca veremediği bir sorundu çünkü Hain ile çok fazla şey yaşadı.

Sonunda Carl ve Sienna, Hain ve Pavenik'i Hain'in çocukla gidip gelmesine izin vermeye ikna ettiler. Sadece güneş, bir idari yetkiliymiş gibi bir hizmetçi olarak çalışacaktı.

Tabii ki, Carl’ın tehdidinden bir ikna etmekten daha fazlasıydı. Pavenik'e, “Hain işe gelmezse, işten çıkamayacaksın.” Dedi. Sonuç olarak, Pavenik'in teklifi gözyaşları içinde kabul etmekten başka seçeneği yoktu. Bu avantajlar sayesinde Anna, Kraliyet Çocukları ile aynı eğitimi alarak büyüdü.

Ama Anna bu piknikte onlarla değildi. Çünkü Hain, Anna'yı Pavenik'in çalıştığı ofise bıraktı.

Sienna ona endişeli bir bakışla sordu.

“Neden Anna'yı Lord Pavenik'e bırakıyorsun? Oval ofisin ne kadar meşgul olduğunu biliyorsun. Anna için endişelenmiyorsun?”

Dedi Hain derin bir iç çekerek.

“Nasıl olamazdım? Bu kadar endişeliyim. Zaten onunla bir dadı gönderdim, ama bu başka birinin eli ...”

Sienna dikkatlice sordu çünkü Hain endişelense bile Anna'yı Pavenik’in ofisinde bırakmanın garipti.

"Hain, hizmetçisi olarak çalışırken bir çocuğa bakmak zor çünkü çocuklarımı bir dadı için bırakmalıydım, onlara bakmamalıydım ..."

Hain açgözlülüğünden muzdarip olsaydı Sienna endişeliydi.

“Ay, bu çok saçma. Bu ikisini ne kadar sevdiğimi biliyorsun. Diğer görevlerin yanı sıra, onlarla ilgilenmek iş değil - gerçekten bir hobi.”

Hain, Sharillo’nun nazik uykusunun melek olduğunu ve çocuğu neden Pavenik’in ofisinde bıraktığını açıkladı.

“Çünkü ... Geçen gün kocam eve döndüğünden daha erken eve döndü. Anna'yı özlediğini ve ona sarılmak için uzandığını söyledi. Ama Anna gözlerini şaşırttı. Nöbet geçirdiğini düşündüğüm kadar ağladı.”

"O hafif Anna? Yaralandı mı?"

Anna Sharillo kadar yumuşaktı. Nadiren porsuk veya sızlanan nazik bir çocuktu. Sienna, Anna'nın babasını görünce çok fazla ağladığına inanamadı.

“Hayal edemezsin, yapabilir misin? Anna, tanıdık biriyle olduğunda aslında nazik, ama çok utangaç, bu yüzden bir yabancı gördüğünde şaşkınlıkla ağlıyor. Kocamı gördüğünde, onu daha önce hiç görmemiş gibi ağladı. O gece onu çok rahatlatmak zorunda kaldım.”

“Anna çok şaşırmış olmalı. Lord Pavenik de çok şaşırmış olmalı.”

“Evet, çok utanmıştı. O gece, her zamankinden daha erken eve gelmesine rağmen Anna'yı sakinleştirmek için yorucu bir gece geçirmek zorunda kaldı.”

"Ama Anna'yı Lord Pavenik'e mi terk ettin?"

Hain cevapladı, Stekrar derinlemesine.

“Başka ne yapmalıyım? Bir çocuğun babasını her gördüğünde ağlaması mantıklı değil. Ağlayarak ifade ediyor çünkü şimdi konuşamıyor. Ama daha sonra babasını ne zaman gördüğünde 'Kimsin?' Diyebilir.”

"Mümkün değil..."

Sienna gülümsediğinde ve elini sıkarken Hain onunla ciddi bir bakışla konuştu.

“Hayır, ben ciddiyim. Daha sonra Anna, kocamı eve geri bulabilir ve bir çubuk bağırarak sallayabilir,“ Bir hırsız var! ”Bildiğiniz gibi, yapacak çok işi var, bu yüzden şafakta çıkıyor ve gece geç saatlerde geri dönüyor. Konağı sarayın hemen önünde, bu yüzden uykuya dalıyor. Ama eğer biraz uzaktaysa, bir kez bir ay uzakta.

Dedi Hain endişeli bir bakışla.

“Kocamı görmek istersem, evimize değil, ofisine gitmeliyim, bu yüzden onu bir kez görebiliyorum. Her şeyden önce, Anna ve Anna'nın eve erken gelemeyeceği için bu şekilde yaklaştıklarından emin olmalıyım. Arkadaşlardan daha kötü olmalarına izin veremem.”